Mindset #03 – Het Gevaar Van Doelen Stellen

Wat bij mij vaak mis is gegaan is het stellen van een doel en dat dan niet doen/behalen. Met de strategie hieronder heb ik een stuk sneller voortgang kunnen boeken.

Ik had altijd wilde plannen die mij een tijd lang inspireerden en toen weer afzwakten. Daardoor heb ik wel dingen geleerd, maar het heeft mij ook afgeleid van wat ik eigenlijk wilde bereiken en wat ik moest doen om dat te bereiken. Als ik daar nu op terug kijk zat hem dat voornamelijk in 3 dingen:

• Een doel kun je niet doen (het is geen actie)
• Een doel is vaak een losse greep uit de lucht om je te inspireren en motiveren
• Een doel is een focus op output, niet op input

Actieplan

Het is altijd fijn om een doel voor ogen te hebben, maar doelen kunnen tegen je gaan werken. Dit krijg je bijvoorbeeld met doelen die niet geankerd zijn in een algemene richting van voortgang. Men neme bijvoorbeeld het winnen van een Oscar. Als je die hebt gewonnen, wat ga je dan doen? Hem voor je op tafel zetten en er de hele naar loeren? Wat er gebeurt is dat tegen de tijd dat je die Oscar hebt (en waarschijnlijk al geruime tijd daarvoor) is dat dit doel zich heeft omgevormd tot een lifestyle van actie. Daarmee bedoel ik dat je niet zozeer concrete doelen stelt, maar een richting op werkt en ziet wat zich voordoet. Doelen kunnen op die manier té concreet zijn waardoor je kansen die voor je liggen niet ziet. Richting bepalen kan je in staat stellen een ruimere blik te hebben op wat er voor je gebeurt en daar gebruik van maken.

Nuttige doelen

Daarbij kun je nog steeds doelen stellen, maar deze worden nuttiger en ik visualiseer mij die doelen als punten op een lijn die langzaam onzichtbaar wordt omdat je niet weet wat er in de toekomst zal gebeuren. Het worden dingen die op je weg liggen en die je helpen om verder te komen in de richting die je op wilt, want na elk doel is er namelijk weer iets nieuws. Een doel is als een digitale mijlpaal. Je kunt er wel heen, maar er is niks. De weg gaat wel gewoon door…

Focus op input, niet op output

Nog een ding wat het stellen van doelen soms in de weg zit is dat het de focus legt op output. Het probleem is namelijk dat wanneer je veel doelen stelt de kans groot is dat sommige doelen niet gehaald worden. Als dat aantal groter wordt ga je jezelf mogelijk verwijten dat je er niets van kunt en dat je het allemaal maar beter kunt opgeven. Dit gebeurt echter niet wanneer je de focus legt op input. In dat geval bepaal je waar je je tijd aan besteed en misschien nog hoeveel, maar werk je gewoon stug door aan je carrière. De meeste componisten die ik tot nu toe heb gesproken hebben geen succes bereikt omdat ze specifieke doelen voor ogen hadden en daar naartoe hebben gewerkt. Terugkijkend op hun carrière komt het voornamelijk neer op ’toevallige’ ontmoetingen en resultaten uit het bezig blijven met wat je graag wilt doen.

Het stellen van doelen schept namelijk verwachtingen en dit is niet een industrie waarbij je de toekomst kunt baseren op verwachtingen. Dingen lopen vaak heel anders dan je verwacht. Je weet bij elke actie niet wat eruit zal komen en daarom is het bepalen van richting een stuk flexibeler en stelt je beter in staat om te anticiperen op nieuwe ontwikkelingen. In plaats van teleurgesteld te zijn in dat jouw grote plan niet is geslaagd kun je je concentreren op alle kleine succesjes en momenten van voortgang die je ervaart terwijl je gestaag omhoog krabbelt als muzikant/componist.

Bedankt voor het lezen,

Karl Heortweard

Interessant? Lees verder in het boek ‘You Shoot, I Score!